Met dit filmpje wilde ik het ontwaken met een kater visualiseren. De kritiek vanuit de klas was dat dit niet gelukt is en dat het overkomt als een droom. De harde piep die je (ik) hoort als je in bed klimt na een avondje stappen, daarvan is niet duidelijk dat ik die hoor, het is ook niet duidelijk dat ik ben wezen stappen, daarvoor was het te duister gefilmd. Hoe ik het de volgende keer aan zou pakken:
Duidelijker glasgerinkel in het begin, een (betere) acteur die als een dronkeman over straat slentert en wanneer die in bed valt, vanuit zijn point-of-view filmen hoe zijn kamer vaag wordt, dubbel en begint te draaien, dan de piep laten horen. Ik zou werken met aanwezige verlichting, en hem in slaap laten vallen met die verlichting aan. Het wakker worden zou ik laten zien met knipperende ogen, en daarna de knipperende kamer laten zien, en weer de reactie van de hoofdpersoon, meer geknipper, samentrekkend gezicht als van au!. Op de soundtrack zou ik fragmenten van de avond ervoor voorbij laten komen, maar dan vervormd. Ook de piep zal weer aanwezig zijn.
Abonneren op:
Reacties posten (Atom)
Geen opmerkingen:
Een reactie posten