De laatste opdracht die we kregen was het maken van een gezamelijk televisieprogramma met het thema "onbehagen". In overleg met de klas zijn we gekomen tot een vernauwing van het thema naar "controle", met als premisse: "Wat zijn de gevolgen van controle?" De vorm van ons programma was als volgt: Iedere student maakte een kort filmpje over een eigen gekozen onderwerp, dat met controle te maken had. Deze filmpjes werden vervolgens achter elkaar gemonteerd met daar tussenin een terugkerend filmpje over controle, namelijk 3 generaties die op de geluidsband praten over controle en de gevolgen daarvan, terwijl er op beeld in eerste instantie via Google Earth en later via een "spionage satelliet" ingezoomd wordt op een plek op aarde, waar later de 3 generaties blijken te staan terwijl ze het gesprek voeren. Door hun gesprek over controle werden zij door de satteliet gespot als zijnde een mogelijk gevaar voor de controlerende gevestigde orde.
Hieronder mijn filmpje, ik ben vanuit een vorm-idee vertrokken, namelijk een telefoongesprek (met de telefonische hulpdienst). Ik heb mijn research gedaan in de vorm van een gesprek met een medewerkster van de THD Breda. Op basis van dit gesprek heb ik een ontwerp geschreven voor het gesprek in mijn filmpje. Dit heb ik aan de medewerkster van de THD gestuurd ter controle (snap je hem?). Via een oproep op NFTVM heb ik een voice-over gevonden. Vervolgens heb ik een woningopruimer en een Mechelse-herdervereniging gecontacteerd, en ik kon gaan draaien.
Waar ik zelf erg tevreden over ben zijn enkele punten in de montage:
Op het moment dat de man protesterend zegt: "en dat doe ik!" wordt er over gesneden naar de blaffende hond, die op zijn manier ook protesteert.
Als de man daarna het woord buren in zijn mond neemt, loopt er een van de buren door het beeld.
Waarneer de rijder over de gallerij speelt zegt de man, dit gaat al jaren zo door, en het beeld begint voorbij te glijden. Dan hoor je de man zeggen dat hij geen controle meer heeft over zijn eigen leven, en meteen daarna hoor je beneden spullen in de vrachtwagen gegooid worden, als versterking van het feit dat die controle nu inderdaad niet meer in zijn handen ligt. Daarna zegt hij: "ik weet niet hoe lang ik dit nog trek", en de rijder komt tot stilstand.
Binnen in huis zegt de man: "...dat er iemand over je schouder meekijkt." In beeld kijk je nu net om het hoekje van de deur.
Verder heb ik lopen tobben over de cassette bandjes die de man meeneemt. 'Mag ik dat nu wel of niet laten zien?' was mijn dilemma. Maar omdat de man wist dat er gefilmd werd en dat de bandjes anders toch naar het grofvuil gingen, heb ik besloten om de scène wèl in de film te laten.
Verder vindt ik dat de film nogal voortkabbelt. Er is nog weinig tot geen dynamiek aanwezig, en de stem vertelt te veel. Het idee om een verschuiving in tijd te laten plaats vinden in beeld en geluid kwam van Jeroen Berkvens (docent). Dit idee heeft zijn uitwerking goed gehad, en mij de motivatie en het inzicht gegeven om bij volgende films beter na te denken over de mogelijkheden van montage, tijdsverloop, creatief gebruik van de elementen uit je filmplan. (2006)
De titel is 'geleend' van een nummer van de band Type O Negative, en dat heette: "The misinterpretation of silence and it's disastrous consequenses"
toevoeging
Ik kreeg een reactie op deze film:
"In het verleden heb ik 10 jaar bij een Sociale Dienst gewerkt en wat ik zo in jouw filmpje zie, is zeer herkenbaar voor iedereen in het hulpverleners-circuit. Het is een klassiek doument geworden waarin feilloos word weergeven hoe iemand ten onder kan gaan aan paranoia (doordat hij net de juiste hulp niet kreeg)"
Abonneren op:
Reacties posten (Atom)
Geen opmerkingen:
Een reactie posten